प्रात:काले पूर्वस्यां दिशि
पुनश्च सायं पश्चिमभागे
ततश्च प्रात: पुनरागमनम्।।
स्पृशञ्च नित्यं करैस्सहस्रै:
प्रबोधयेऽहं सुप्तानखिलान्।
नियुज्य तान् निजकर्मणि पश्चा-
त्तनोति मामकमूर्जमनन्तम्।।
मित्रोऽहं सर्वेषां मित्रं
शत्रुरहं सततं तिमिराणाम् ।
चक्षुरहं जगतामपि नित्यं
-मुत्तलपुरं मोहनदास्
